Çocukça Düşlerim Şiiri - Gülsen Dede

Allı morlu çiçeklerle
mor dağlardı ayağıma serilen
ninemin pazen urbasında uyandım
çocuk düşlerime...
manilerle beslerken ruhumu,
tütün sarısı pamuk ellerin
sonsuz şefkatinde dolaşırdık dünyayı
bir koşu çıkardık yaylaya,
kaf dağını aşardık türkülerle
masalların ortasında can bulurduk
iyilik,güzellik,yiğitlik,merhamet
Ve dünyayı dolduran o sonsuz sevgi
ne doyulmaz bir tatmış meğer
pazen fistanda kaldı
Solmayan çiçeklerim
Ve çocuk düşlerim...