Çocukça c) Korkularımız

korkular

Semercinin çocuklarının babaannelerinden,
“taşla oynamanın, ıslık çalmanın,
sakız çatlatmanın
bel-bereket bırakmayacağı”ndan

şeytandan
devlerden
ecinni taifesinden
candırmadan
inneciden
karanlıktan
cingen garılarından
cazı garılarından,
gözü yaşlı uyumaktan
ölülerden,
mezarlıklardan

canavardan,
ilandan-çıyandan
köpeklerden
birilerinden
büyüklerimizden
analarımızın
hatta başkalarının
bobalarımıza şika(ye) t etmesinden

niyeyse “Allahın taş etmesi”nden
cehendemde cayır cayır yanmaktan
günahlardan
gabir ezabından
maazallah; dinden çıkmaktan
kaderden, kazadan

dövüşmekten
dövülmekten
bi yanımıza taş gelmesinden,
köpek dalamasından
kımçı yemekten
öğretmene şikat edilmekten
yalnız kalmaktan
korkmazdık,
korkutulduk

herşeyden, herkesden
kendimizden
kölgemizden
korkar olduk
pusduk
pusturulduk

kızlarımız korkar oldu
kocalarından
oğullarımız
çürüğe çıkmaktan
düz tabanlıktan

büyüklerinin ahını almaktan
analarının südünü halal etmeyeceğinden
deyyusluktan,
el içine çıkamamaktan
hırsız olarak anılmaktan
çoluk-çocuğunun istikbalinden