Çocukça Şiiri - Yüksel Özbek

Çocukları izledim. çaktırmadan!
Ne kadar doğaldılar.
Çocukları izledim. İmrenerek!
Ne kadar dürüsttüler.
Açmazları yoktu oyunlarında,
Yalanları dolanları da.
Sözleri; gönülleri kadar temiz
Gözleri gibi, ışıl ışıl.
Hırçın, bazen dingin
Kendi halinde.
Mevsim değiştiren nehirler gibi duyguları...
Yaşama dair ne varsa
Tohum halinde
Tüm güzellikler belleklerinde,
Yüreklerinde,
Geleceklerinde.
Çocukları izliyorum büyüklüğümden sıkılarak
Savaş değil de,
Barış dolu yarınları olsa,
Tertemiz çevrede
Çocukça duygularını yitirmeden büyüyebilseler
Çocukları izliyorum çocuklaşarak...
Çocukça koklayarak tüm güzel olanı....

Yüksel ÖZBEK