Çocuk Yürek Şiiri - Ercan Cengiz

ÇOCUK YÜREK

doğduğun toprak asidir elinden tut büyü
saç-sakala bak ağarmış pallaxa dönmüş
gözler saplanmış yuvalarına
görenler ‘yaşlanmış bu adam’ diyor
yaşlı, kamil sözler uçuyor önümden

artık içimden çık çocuk, göster kendini
yaralı bir kuşun ardından bakarken çaresiz
bu yaşlı kabuğa takılıp kalır sızısı
kendi sözüyle kuruturken gözyaşını
anlat neler çektiğini bir asi yüreğin

kendi kanalını doğuran bu alın çizgisinde
çalınan gençliğim yatıyor
koş desem koşmaz, otur desem oturmaz artık

ellerim tutuyorken içimden çık çocuk, sevini göster
bil ki elleri kirlidir onların ve acı vermeye kurulu
bundandır düşen her yoldaşın ardından gözyaşını saklayışım
bundandır merhaba diyen her çocukla gülüşüm
şuramda kopardığın fırtınalardan habersiz
nişangahlarına aldılar içimdeki seni

dışarıda bir hava vurup karartırken yüzleri
o karanlık, o korkak yürekleriyle onlar
tilkiye, kurda dönüşüp pusuya yattılar
işte bundan sonradır, yitirmeyişim onuru
ezdirmeyişim içimdeki çocuğu seviyi

sen gülerken, batmasın diye onlara
ben ağlarken kişnemesinler diye
içimdeki bir sır gibi yaşadım senle
yüreğin şafağın sahibi asinin gözünde şimdi

(Adsız Fırtınalar Doğuyor)