çocuklar güllerle açarken
uzayan yollar gibi yüzün
usulca terk edip kaçarken
kirpiklere asılı kaldı hüzün
cuma yamaçlarına dökülen ömür
ana sütü gibi, bembeyaz mermer
ayaklar altından ansızın çekilen yer
her ayrılıkta bin hicran büyür
adım adım geçtiğim dünya
her zevkinde bin baldıran
bir yağmur gibi çiseleyen rüya
hangi el bu perdeyi kaldıran…
Kayıt Tarihi : 12.2.2010 23:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!