Çocuk Ve Sen Şiiri - Mahmut Nazik

ÇOCUK VE SEN

ister ana ol,
ister baba;
ister dayı, hala, öğretmen
her zulmünde, bir cenaze kalkar
çocukların dünyasından.
belki sen, belki ben;
an hazini de güven.

her cürmünde bir yaprak düşer yüreğinden;
çiçeğiyle, yaprağıyla bir dal kırılır
çocuk gülüşünden,
çocukluk düşünden, sevdasından.
Sonrası
Ne beklersin, kolu kanadı kırılmış
yüreğindeki kuşu ölmüş bir çocuktan
Sonrası azgandikeni, engerek, geven.

Mahmut Nazik 09 03 2015 Mersin