gökyüzü gibi şu çocukluk hiç bir yere gitmiyor*
demir alıyor limandan şimdi
şaşkınlığımıza dudak büken o gemi
günler hüzünlü köşelere gizlenen
kız çocukları gibi
ağladığında
pencereleri düşünen...
geride kalmayı ölmek biliyor
şimdiki çocuklar
yetişemeyince ölünecekmiş gibi
*Edip Cansever
Engin KahramanKayıt Tarihi : 30.10.2012 17:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
'kapısı dışarıdan kilitlenen kadın
her yağmur sonu
asılır pencereye'
diyordum bir şiirimde,aynı baskıyı anlatabilmek için...anladılar mı bilmiyorum:))
kutluyorum saygı ile...
TÜM YORUMLAR (1)