Sessiz ve ıssız...kimsesiz Küçük bir çocuk geziyor sokaklarda sırılsıklam Kimsesi yok yanında su içinde saçları Rutin bu gezmeler her sabah aynı yerden Sanki yabancı gibi dünyaya bir yerinden Ne arıyor hergün hergün bıkmadan Kimseye bakmadan telaşsız Yabani gözleri hep güvensiz Hem mutlu hem de çok mutsuz Konuşmaz kimseyle nedensiz Ağlıyor İstanbul niye; Bu çocuğu sokakta her görüşümde Arkadaşsız kardeşsiz...anasız Hiç konuşmayan bu küçük kızın Ipıslak saçları güzel yüzünde Oysa o hiç şikayet etmemekte Yaşıyor İstanbulda kendi halinde Ailesiz ablasız...babasız
Dina DennaouiKayıt Tarihi : 13.4.2012 01:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)