Çocuklu evler, aşiyana benzer.
Cıvıltılar, notasız melodiler.
İnsana huşu verir, mest eder.
Yavrular büyüyüp eğitildikçe,
Medrese misali aydınlanır, ışık saçar.
Kuşlar yuvadan uçunca birer birer,
Işığı sönüp sessiz kabre döner.
Kayıt Tarihi : 2.1.2012 14:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!