Çocuk Uykusu Şiiri - Hasan Okursoy

ÇOCUK UYKUSU

Çocuk uykusu ağırdır
Onları yarmayın sakın
Kuş uykusu bizdedir
Bir tıpırtı yeterlidir

Her şey gün gün eksilir
Ne kadar ışıyıp dursa da
An an karanlığı gelir
Sonra güneşi de çekilir

Kimsenin sabrını ölçmeyin
Umudu kimsede tüketmeyin
Bu günler bitmez sanmayın
Bir bakarsın ip de kopar

Acıda sevinç birikmez
Bazen bir söz yıkar adamı
Anlatsan kitaplara sığmaz
Yazsan kalem bulunmaz

Beklemesini bilirsen
Baharda çözülür buzlar
Işıyan közde alev parlar
Tohum toprakta patlar
2
Ara sıra düşünün
Diken içinde çiçeği
Kar altında buğdayı
Karanlıkta şafağı

Bir bilenden
Bir bilmeyene ne kalır?
Seslenin buralardan
Belki duyar gelir

İnsanları anlasam
Yarasında şifa olsam
Her gün azalan ömre
Bir daha seslensem

Gülüşünü düşüreni
Uzaklardan çağırsam
Bulsam çocuk izini
Ona türküler söylesem

Çocuklar gençler
Pusulanız bilim olsun
Dosta aydınlığa koşun
Darda olana ulaşın

Kimsenin karşısında
Durmayın boynu bükük
Konuşmayın yıkık yıkık
Görünmeyin eğri bükük

Tutmayın dikeni
Günü kanatmayın
Bulun doğru limanı
Doğrudan şaşmayın

Hüznü ertelesen de
Sonunda gelir bulur sizi
Alev gibi sarar hepinizi
Böyledir dünyanın düzeni
3
Aşk bahar gibidir
Bazen karşılık bulmaz
Korunda tüter durur
O zaman dayanılmaz

Bazen de söylenmez
Acısı bağ bozumudur
Kimseyi dinlemez
Derdi çekilmez

İnsan kalır uykusuz
Akşam da bulut da
Bulunmaz onsuz
Bir de öksüz

Yıllar geçse de aradan
Yaşam bizi sınar durur
Her şeyi öğrendik derken
Bir de bilgisizlik boğar

Neler yaşar bizde
Neler kayıp olur?
Yol biter bir yerde
Kalanlarımız solur

İçimizde kuruttuklarımız
Su aynasında akıp gider
Kıyısında unuttuklarımız
Düşlerimizden taşar
4
Çocuk ilerde anlarsın
Her canlının sonu vardır
Tezgâhta mekik olamazsın
Sonunda soluk soluğa kalırsın

Her anın bir şarkıda adı vardır
Her acının da bir karanlığı
İnsanı söyletir durur
Ve közü kalır

Ne kadar yaşarsan yaşa
Sevgiye git koşa koşa
Pişman olmazsın
Dolu dolu yaşa

Gün batar
Yarın doğar
Sakın kırma birini
Sonra seni karanlık anar

Bir de geceleri
An an canını sıkar
Dostun gülüşü kanar
Gün gün pişmanlık sarkar
5
Sıkılırsa canın
Yola çık uzun uzun yürü
Güzel düşün dostu ol bilginin
Sağlıkta doktoru ol kendi kendinin

Sevgiyi kuytuda bekletip paslatma
Uzaktaki dostun gülüşünü hatırla
Çocuk kal genç yaşa unutma
Işık saç eşe dosta

Sevgi ve aydınlık olsun sığınağın
Sevgi ara dostunda arkadaşında
Arkadaşı olma karanlığın
İçinde kal aydınlığın

Yaşamda bazı yaralar vardır
Bir türlü kabuk bağlamaz
Bir bakarsın patlar
Hiç kapanmaz

Her insan doğduğu yerin kokusunu taşır
Yaşadığı yerde yaşlanır yüzü kırışır
Gün gelir akşama gülüşü düşer
Bakmışsın ömrü biter

Bu ömürde her renk
Her ses resimlere çarpar
Geçmiş bir anıyı güne katar
Saklandığı yerden göz kırpar
6
Yırtılıp dursa da günün
Güne not düş her gün
Belki bulunur okunur
Yazdıkların bir gün

O çocukluğundan
O okul günlerinden
Yırtığından söküğünden
Ne kalırsa unutulur gider

Dal kırığından
Acın tıp tıp damlar
Bu bağ bozumundan
Son nefergeler de kopar

Nerede diye sorup durma
Varsın uğuldasın dağlar
Umutsuzluk da taşıma
Karanlığına koşma

Çocukluk gençlik yaşlılık derken
Bahçede sonbahar ağlayıp geçti
Sonunda akşam oldu gün bitti
O güzel günler bir bir gitti

Paslandı kilit çözülmedi
Gidenler de gelmedi
Artık ömür dediğin
Bize küstüm dedi

Hasan OKURSOY