Çocukluğumdan geldim buraya
Minik bir gövde kocaman bir kafayla
Goethe’nin iyisi ve kötüsündeki gibi
Sadece iyiyle geldim kötüyle karşılaşmaya
Nedir bu seslerin dolaştığı ağlamalar
Dünya bu mu quassimodo
Çanlar bunun için mi çalındı noetrdame’ da
Al esmeralda’ yı ve git quasimodo
Gençlik köprüsü geçilecek ya topukla
Ya da parmak ucunda kötüye selam durulacak
Benim yemyeşil zümrüt hayal bahçemde kuraklık yeşerecek
Büyüyorum pinokyo bedenim tahta değil
Perim olsaydı durdur derdim
Sen ne yaptın pinokyo faniliği seçtin
Dudaklarımı uzata uzata konuşamıyorum artık
Dişlerime sıkıştırarak yalanları dudaklarımı oynatıyorum
Büyüyorum rapunzel beni kulene hapset
Saçlarını ömrümden uzun görmeliyim
Çocukluğum geri dönüşü olmayan liman
Zaman, limanda yolcu beklemeyen gemi
Kaçırmak; giyotine ferman çeker
Büyüdükçe bedenim yüreğim ufalıyor
Çocuk, nerede yüreğim?
Nerede söyle bana
Sen de hapsetmediysen o melek nereye gider
Karanlık bulutlara binip gidemez ki
Çakallara omuz verip dağları yer tutamaz ki
Peki, çocuk, nerede yüreğim söyle bana
Söyle çocuk
Nerede?
15: 03
01 Şubat 2002 Cuma
Kayıt Tarihi : 10.2.2002 01:48:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)