UZAYLI ÇOCUK
Uzun, upuzundu boyu,
Zihninde evren dolu.
Ayağıysa kocaman,
Yalınayakla dolaşan.
Laf etmez, dilimi bilmez,
Islık çalar, söz demez.
Çocuktu daha, ama uzaylıydı,
Orada, gökteki bir yıldızdandı.
Canı dünyalı çocuk görmek istemiş,
Uzun upuzun yoldan, taa uzaydan,
Kalkmış, dünyalı çocuk görmeye gelmiş.
M. Ayhan Günaydın.
13 Şubat 2006
Ankara
Kayıt Tarihi : 15.2.2006 17:41:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Ayhan Günaydın](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/02/15/cocuk-siirleri-3.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!