SEVGİLİ FACE ARKADAŞLARIM
Tarih: 10 Temmuz 2014, Saat: 22.30,Yer: Esenler Otogarı WC merdiven sahanlıkları Kim: 2 Yetişkin, üç çocuk ve yüreğimdeki yangı: 3 Suriyeli Çocuk
Çocuklardan biri umumi tuvaletin kapısı yakında yerde betonda oturmuş. Önünde bir kağıda yazılanlar: Suriyeli 'yim... diye başlayan yazı. Dileniyor. 8 yaşlarında... Bir diğeri bir üst sahanlıkta ayakta yetişkinlerden biri bağırıyor ona... Bir diğeri merdivenlerin basamağında diğer yetişkin bağırıyor...İki yetiştin Arapça tartışıyor... beşinin de üstleri başları kirli...Çok kirli mübalağa etmiyorum eğer kazımaya kalkarsanız yarım cm kir, pislik var... Hele çocuklar daha kirli... Umutsuz, çaresizlik yüzlerinde. Nihayet büyük olan çocuğu yetişkinin biri dışarıya uzaklaştırıyor. Çocuk ağlıyor yüreğim de... Diğer iki çocuk kalakalmışlar...
Ey çocuklar... Dünyaya kendi isteğinizle gelmediniz... Amerikan emperyalizmi kendi çocuklarını özgürce, dolu dolu,mutlu mutlu yetiştirirken sizi onlara kurban ediyorlar..... Emperyalizmin işbirlikçileri hele bir de müslümanım deyip kardeşlerine zulmedenler...Yurdundan yuvasından annelerinin sevgisi,babalarının şefkatini görecekken dilendirilen kurban çocuklar... Eğitim alamamış çocukluklarını yaşayamamış suriye uyruklu yetişkinler... Sizler Kerbela nın kurbanları gibi emperyalistlerin ayağındaki top oldunuz. Kıydılar size... İşbirlikçiler bu küçüklerin çektiklerini iğnenin yıldızı kadar anlayabiliyor musunuz? Var mı vicdanınız... Üç defa çağırın bakalım... Belki gelir mi dersiniz? Yüreğimin yangısı devam ediyor... Bu dünya tüm canlıların, bırakın sadece insanları, tüm canlıların ve bu canlıların çektiği azaptan hepimiz sorumluyuz. Bu sorumluluğun yangısını sizlerle paylaştım. Reva mı bu insanlara söyleyin?
Kayıt Tarihi : 15.7.2014 20:54:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!