Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bir an kendimi çok yalnız hissettim. Çocuk olmak ne kadar güzeldi. Çok güzel tarif etmişsiniz , çoğumuzun geçmişte kaybettiklerini. Hala böyle hissedip sevebilirimiyiz?
Saygılarımla
İbrahim Tolga Özsoy
Sevgili Bekir Mutlu Gökçesu'yu burada görmekten ve şiirlerini bizlerle paylaşmasından son derece mutluyum. Başarılarınızın devamını dilerim. Tabiki şiir olarak..mutlu olun mutlu kalın..
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta