Tüm kirlenmiş-kirletilmiş ideolojileri bilmeden, izm’lerin hapsettiği prangalardan bi haber olup, coşkuyla gülmek.
Çocuk olmak isterdim, inançların ve komisyoncu din tüccarlarının gayri menkul niyetine sattığı savurduğu vahiylerin, özü kendisi olmak.
Çocuk olmak isterdim, rengi, dili, cinsi ne olursa olsun sevgi dolu Hak’dan gelen gülüşle kucaklamak arkadaşlarımı, inadına UMRUMDA değilsiniz eyyy ölüm tüccarları diye haykıran.
Çocuk olmak isterdim, mavinin huzurunda, toprağın huzurunda, Yunus’un hoşgörüsünde kaybolan.
Çocuk olmak isterdim, sisteme ve sistemin çarkına, oyun oynarken çomak sokan bir çocuk.
Çocuklar, çok şanslısınız…hem de çok…
Çocuk olmak isterdim, gülerek ve dalga geçerek, dünyayı maf eden amcalara pipisini gösterip, üzerlerine işeyen…
Çocuk değiliz artık, ama ruhumuz çocuk olabilir…
Emrah Bekci 2Kayıt Tarihi : 30.10.2013 19:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!