Çocuk/kız Şiiri - Sibel Çetin

Utanıyorum dedi çocuk giderken ardına bile bakmadan ..
Ne çok sevmişti oysa
O herşey demekti..
Aşktı,sevdaydı,nefesti..
Tutunamadılar sevdaya
Talan ettiler birbirlerine ait olan ne varsa
Çıkış da kalmadı artık yitip gidenden
Ufacık bir umut,ufacık bir kıvılcım olsa
Belki de sarsılmayacaktı bu kadar derinden..

Kız sustu hep biriktirdi ..
Gel dese belki herşey bitecekti..
Ne çok gurur birikmiş dünden, ne çok öfke..
Gereklimiydi bu sevgiye böyle bir darbe..

İki kişiydiler bu sevgide biri leyla oldu biri mecnun
Kalp köz köz yandı yinede etmediler tek kelime..

2.Şubat.2018