Çocuk Kalsaydım Şiiri - Sait Samancı

Keşke çocuk kalsaydım,
Uzamasaydı keşke bacaklarım.
Halâ üç tekerlekli bisikletimi
sürüyor olsaydım...
ve halâ dursaydı oyuncaklarım.

Yine annemin yanında uyusaydım,
Uyandığımda yine onu bulsaydım.
Küçük boya kalemlerimle
resimlerimi boyasaydım.
Keşke ben halâ çocuk olsaydım.

Koşabilseydim sokakaralarında,
Oyuna dalsaydım arkadaşlarımla,
Olabilseydim keşke
ilkokul sıralarında...
Keşke çocuk kalsaydım,
ağlayışım ve gözyaşlarımla! ..

* * * *

Bilseydim böyle olduğunu,
Büyümeyi hiç istemezdim...
Kocaman hayallerimle
Keşke çocuk kalabilseydim.

Örselenmeden dururdu elbet,
O tertemiz yüreğim.
Dileklerimi sarmasaydım kanatlarına,
Ölmezlerdi uğur böceklerim...
Onun için ben hep,
'...keşke çocuk kalabilseydim' derim.

Anneler hiç gitmese,
Oyunlar hiç bitmeseydi...
Kötü olan ne varsa,
Kalplerimizi kirletmeseydi.
Bu yüzden herkes,
Keşke çocuk kalabilseydi! ...