Anne Şiiri - Sait Samancı

Yüreğim halâ beşikte,
Kulağımda ninniler...
Neden bırakır büyüyünce,
Çocukları anneler? ..

Yumuşacık ellerin yastık sanki,
Kolların hiç durmayan salıncak.
Sen olmadan gülmez yüzüm,
Olsa dünya kadar oyuncak! ..

Yine öp, yine sarıl bana! ..
Geçse de aradan yıllar.
Nasıl da sildi yüzümden
çoukluğumu,
Bir anda uzayan sakallar! ..

Her yere baktım gördüm,
olmayan yok hiç annesi.
Elbette sensin annem,
Annelerin BİRTANESİ! ..