Çocuk Kalmış Bir Mayısı Büyüteceğim

Ağlıyorum
Çocuk kalmış bir mayısı büyüteceğim göz yaşlarımla
Ağlıyorum
Delik deşik bir geceye
Biliyorum ki darağacını aşmaz sesim

Bir kere geçilecekse eğer bu yoldan
Yalnız bir ölümün varsa alacakları
En muhteşem yerinde kapanmalı kitap
Ne kalleş bir yürek enfarktı
Nede sebebini kendinin bile bilmediğin bir savaş
Bu kez adam gibi ölmeli
Bu kez yaşamak için
Ve geceyi aydınlatan ateş
Sönmemeli gün kavuşmadan dağlarına

Eğer bir kere yaşanacaksa o muhteşem son
Destanlar yazmalı hayatın romanında

Ağlıyorum,
Büyümemiş bir mayısı büyüteceğim
Göz yaşlarımla...

Ağlıyorum,
Ama göz yaşlarım çaresizliğimden değil
Yapraksız kalmış bir Mayıs’ın fidanını yeşerteceğim ellerimle...

01 Mart 2003
01: 21