Çocuk İsyanım Şiiri - Selma Şanal

Küçücüktüm gözlerimde yalvaran bakışlarla
Anlamını bilmediğim doğru ve yanlışlarla,
Küçücük yüreğime sığmadı hayallerim
Büyümeyi istedim aklımca telaşlarla...
Hep bilmeden konuşup yerli yersiz ağlardım
Öfkeyle bakar gözlerim hep bir suçlu arardım,
Kimse beni dinlemez sanki değer vermezdi
Görmezden geldiler ve en çok bundan korkardım...
Üzülürdüm kimi zaman bakıp diğer çocuklara
Hapsederdim kendimi karanlık odalara,
Onlarında uykusunu kavgalar bölermiydi
Gözyaşları akarmıydı gizli gizli yastıklara...
Çok sorularım vardı hiç cevap verilmeyen
Ve korkularım vardı önüne geçimeyen,
Hep bir tokat inerdi yüzüme acımasızca
Sırf bir çocuğum diye kimse önemsemezdi...
Neden böylesine zordu, küçük ve savunmasız olmak
Neden canımı yakıyordu gülmek isterken ağlamak,
Çocuk olmanın bedeli böyle ağırmı olmalı
İstemezdim vicdanı olmayan, bu karanlıklara doğmak...

01:53__27.12.08