Çocuk İşte... Şiiri - Bir Tost Bir

Vakit sabah serinliği güneş ufukta
Dalga dalga köpürüyor deniz
Koşuşturmalı yine kız belli geç kalmış
Taksi çağırmış mıydı onu bile unutmuş
Saati yok yine kolunda takmamış
Saçı başı derken arabada buluvermiş
Yol boyu kafasında deli sorular
Acabalar ile dolu aklı beynini yer
Ya kimse gelmedi ise başka
Erkenci olanda oydu halbuki
Yine de bir alışkanlık işte
Eskilerden kalan eskide kalan
Çocuk olsaydı napar eder gelirdi erken
Uyumayı sevmezdi zaten hiç
İzin günü de kalkılır mı erken be adam
Öyleydi işte aklımı geride bırakmazdı
Diye homurdanırken kız
Aslında ağzı dolu küfür vardı içinde
Çocuk onu bırakıp gideli bir hayli oldu
Ne vardı da gittin diye her sabah aklında
Geç kalınca öfkesi en tepesinde
Onu da çocuktan çıkarırdı sebebini
Öyle delice öfkeliydi kız
Arayıp sormazdı çocuğu hiç
Ben beter oldum ise
O bin beter olacak diye
Arayıp sormazdı hiç
Çocuk da gücü yetmezdi korkusundan
Birkaç kere denedi aslında
Karşısında gördü ki bir duvar
Ne denizler aşar ne fırtınalar
Sustu sadece cezasını çekmeye
Kız aslında gururluydu deli gibi
Yediremezdi kendine hiç
Üzüldüm mahvoldum demeyi
Yediremezdi yenilgiyi
Aslında kaybeden çocuktu biraz
Kız iyiydi mutluydu onsuz
Ama çocuk kaybetmişti bir kere
Ömür boyu müebbet zindan
Çocuğun sonu yoktu belli
Ya bir yıl ya üç beş ay
Çocuğun sonu belli
Ara ara duygulanırdı yine de kız
İçinde bir yerlerde vardı çocuktan birşeyler
Masasında doğrulurken bazen
Giderdi eli telefona yan oda için
Sonra doğrulurdu yerinden
Hınca hınca yine yeniden
Hâlbuki olsaydı aptal çocuk
Tek sözü yeterdi
Kızın canı yeterki birşey istesin
Yanlışlıkla yeterki çıksın ağzından birşey
Bir anda önünde bulurdu
Kız bile anlamazdı bazen nereden geldiğini
Çocuk çok aptaldı tek suçu buydu
Kız aslında biraz fazla gururluydu
Aslında çok güçlüydü belkide
İçinde kopsada fırtınalar
Kendine bile yok öyle birşey derdi
Kendi kendinle kavgalı kız
Birkaç hafta kala gitmeye çocuk
Bekledi kızı her akşam
Gün saya saya tüketti her akşam
Dedi belki bugün belki yarın
Son güne kadar umutla dolu
Ama gelmedi kız inatla dolu
Kız evine kadar gitti indi
Sabah oldu bindi indi
Ama gelmedi kız
Cezayı ağır müebbet yapmaktı niyeti
Ne hakkı çocuğun sevinmek mutlu olmak
Onun cezsı ömür boyu cehennem
Çok birşey değildi aslında isteği
Dokunsa idi saçlarına baksaydı gözlerine
Koklasa idi buram buram saç tellerini
Aslında zor değildi
Aslında çok kolaydı bir kaç saat vermek
Ama kız gelmedi
Aslında kız çok iyiydi kız hep iyi olacak aslında
Sevmeye devam etti çocuk
Ya bir gün diye
Yeniden yine diye
Avuttu kendini
Vardı ayrılık vakti
Tükendi günler geliverdi
Birkaç damla döktü kız ufaktan
Gururda olsa dayanamadı belli
Baktı ardından sonra çocuğun
Gözden kayboluverdi
Aptal dedi içinden yine kızgın
Yanardağ Alevi gibi aptalll
Ama unuttu bu sefer kız
Çocuk bunu duymadı...