(Irak' da, Filistin'de, Endonezya'da ve tüm dünyadaki mazlum insanlara)
Gecenin siyahında bir parıltı gibi,
o çocuk gözlü insanın umudu.
Ve yaşayışından bıkmış,
insanlığa susmuş korkak yüreği.
Savaş acımasız bir rüya olmuş ona.
Ve yattığında;
üstünü örten olmamış çocuğun.
Savaşla başlamış ağlayışı.
Yaşı otuz olsa da,
ihtiyarlamış çoktan insanlığı.
(Ankara 2005)
Evren DalgıçKayıt Tarihi : 9.3.2005 15:05:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Evren Dalgıç](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/03/09/cocuk-gozlu-insan.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!