Çocuk Gibiyim Şiiri - İbrahim Sezgin

Nedense yanında öyle şımarık ;
Yerinde durmayan çocuk gibiyim
Gözlerin ırmaktı ; ben küçük balık;
Karaya vurmayan çocuk gibiyim .

Büyürüm ümitle bir damla suda;
Vururum öfkemi kızgın namluda
Kınama beni yar ,oldu bak buda;
Gölgemi görmeyen çocuk gibiyim .

İçime yürürken efkârın , sızın
Yüreği sızlasın en vicdansızın !
Gökyüzü , üstüme çöker ansızın.
Sabaha varmayan çocuk gibiyim...

Seninle noksandım , seninle yarım
Seninle kol gezer hatıralarım
Sızlıyor kirpiğim göz kapaklarım
Yaramı sarmayan çocuk gibiyim...

Başımın ateşi , içimin buzu,
Gecemin rüyası ve uykusuzu
Cehennem eyleme , yazı ,Temmuzu,
Cennete girmeyen çocuk gibiyim...