Birden, bu şehrin gökyüzünde görünen,
O mermerden yapılı bulutların kenarından,
Belki de, bu ebedi maviliğin peşinden,
Koşmaya ürkmüş bir çocuk gibisin.
O dalgalı denizlerin rüzgarlarını hissederek,
Bir kar tanesi düşerken yeryüzüne, ıslanarak
Cahilin bildiği bir nebze hayat aşkına tutunarak,
Gün batımına doğru yürümelisin?
Kayıt Tarihi : 15.5.2022 17:54:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Kamal Ataman](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/05/15/cocuk-gibi-31.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!