Çocuk ruhu hırçındır,mütecavizdir.'
Ona sadece sevgi ve şefkat caizdir.
Sokağa düşmüş çocuk içimizde bir problemdir.
Ruh ve bedene eşit alâka milli bir önlemdir.
Ne veriyoruz yavrumuza manâdan yana bu çağımızda?
Anlattık mı hiç onlara şanlı mazimizi otağımızda?
Dürüstlük ve açıklık çocuğun dünyasında doğrudur hep.
Zira saf ve temizliğidir onun doğruluğuna sebep.
Teminatımız çocuğun bugünkü hali perişandır!
Onu kurtaracak tek manevi güç Kur'an-ı Zi-şan'dır.
Kayıt Tarihi : 10.8.2008 18:33:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hamit Saraç](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/08/10/cocuk-egitimi.jpg)
Zira saf ve temizliğidir onun doğruluğuna sebep.
Çocuklar gibi saf kalmak isterdim. Kutlarım güzeldi.
TÜM YORUMLAR (1)