Çocuğu, denize inen o daracık sokaktan, denize doğru koşarken görüyoruz.
İki tarafına yüksek ağaçların sıralandığı, ağaçların arkasına da kimsesiz, kararmış ahşap renginde konakların saklandığı o daracık sokaktan, denize doğru koşarken....
Karşı tepelerin ardındaki lohusa yatağında, kucağına aldığı yeni doğmuş güne bir ana sıcaklığı ile bakan güneşe doğru, denize inen o daracık sokaktan koşarken görüyoruz çocuğu..
Çocuğu, o daracık sokakta koşarken attığı her adımda biraz daha büyüyerek ulaştığı deniz kenarında görüyoruz.
Sonra onun, kucağındaki yeni doğmuş günün bahar renkli saçlarını okşayan güneşle göz-göze gelişini görüyoruz.
Ve sonra çocuğu, kocaman bir insan olarak kollarını iki yana açarken görüyoruz.. Kan-ter içinde ve derin bir soluk alarak. Denize ve güneşe karşı
Denizi ve güneşi kucaklar gibi.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta