Çocuk Beni Hüzünlerine Çağırma

-Yolsuz ve ışıksız köylerde okuttuğum öğrencilerime-

Çocuk beni hüzünlerine çağırma
Senin gecelerin de güzeldi
Çocuk ağla hıçkıra hıçkıra
Utanma duygusu ezeldi!

Geceleri hüznüne çağırdı
Sağanak duyguların alaca karanlığında
Yıldızlar boşalıyordu gözlerine
Gözleri boşalıyordu içine
Ta derinliklerine geçmişinin
Çocukluğunun tozpembe yıllarına
Lastik çizme giydiği sokaklarına
Kuru ekmekle suyu katık olarak içişinin
Köprülerden yalınayak geçişinin hayallerine daldı
Mutluluğun en bakir özlemlerini aradı

Tenha zamanların hasreti ne güzeldi
Hep annesini özler onu büyütürdü hayalinde
Bekleyişi yamaçtaki yolları gözler
Kimsenin görmesini istemezdi gözyaşlarını
Ola ki biri görse utanır, sıkılırdı
Çünkü erkekler ağlamazdı
Toz kaçtı derdi, aldırmayın ovaladığıma
Oysa kaçan hayalleriydi, özlemleriydi
Daha beşinde annesinin hasretiydi.

Geceler onu çağırdı hüzünlerine
Çekip götürdü içindeki derinliklere
Yoksun, yoksul ama mutlu çocuk
Anasıyla büyüyor anasıyla vardı
Onunla mutlu onunla dağlar kadardı
Adımları büyük, hayalleri büyük
Sevgiler mi, gani gani etrafında
Sevmek mi, herkese cıvıl cıvıl
Çünkü anası vardı yanında
Başka ne isterdi dünya diyarında

Çocuk masallar dinledin
Masalları yaşadın zaman zaman
Dinledikçe büyüdün
Büyüdükçe devlerin yaşadığını gördün
Kaf dağlarının aşıldığını da
Kırk haramiler ne kadar da çoğalmışlardı
Yoksa görünenler mi yalandı
Ejderhalar daha büyük
Yapılanlar daha talandı

Anne dedin, anne, anne!
Sesine ses, sedana cevap alamadın
Amca yoktu, dayı yoktu, teyze yoktu
Hatta baban bile yoktu
Annen yok, kimse yoktu ortada
Bakındın Annen yoksa kimseler yoktu
Büyüdüğünü anladın, ağlayamadın

Çocuk beni gecelerine çağırma
Senin gecelerin de güzeldi
Çocuk ağla hıçkıra hıçkıra
Utanma duygusu ezeldi!

Çocuk beni gecelerine çağırma
Gündüzlerimizden utanıyorum
Senin gecelerin gündüzlerimizden aydınlıktı
Ben seni iyi tanıyorum
Bakışların henüz kirlenmemiş, apaktı
Hüzünlerini iyi hatırlıyorum.

Yüreğin serçe misali ürkek
Şerha şerha o küçücük yürek
Sevgiyle açılır, hasretle dürülürdü
Sen karlarda kızak kaysan da
Soğuklar, ayazlar kâr etmezdi sana
Sana sevgi yünü örülürdü
Sevgi giyerdin baştan aşağıya.

Bozkırlarda koştun, geniş yaylalarda
Avuçlarınla içmiştin eşmelerden soğuk suları
Annenin ninnilerinden sonra duydun
Dağlarda yankılanan çoban türkülerini
Sevdalıların yanık deyişlerini
O günlerden kalmadır türkülere sevdan

Çocuk beni gecelerine çağırma
Senin gecelerin de güzeldi
Çocuk ağla hıçkıra hıçkıra
Utanma duygusu ezeldi!