Çocuğun gözleri gibi yaşasaydık
En büyük kıskançlığımız, pamuk şekeri olsaydı.
En büyük yolculuğu kızakla olsaydı gidenlerin.
Savaşlar tahtadan kılıçlarla olsaydı.
Her ölen, binlerce defa dirilseydi.
Eriyen dostluklar, sadece kardan adamlar olsa
İhanetler, güneşin bir göz kapatmasıyla unutulsaydı.
Çocuğun gözleri gibi yaşasaydık.
Hayvanları kardeşimiz gibi bağrımıza bassak
Ağaçların dalları kırıldığında
Dalımız kırılmış gibi ağlasaydık.
Denizlere baksaydık, yunus balığı geçişine
Vikinglerin ülkesine gitseydik, hayallimizde.
Masallarımız olsaydı öldürmeyen.
Annelerimiz anneleri olsaydı her yetim çocuğun
Babalarımız babaları olsaydı.
Misketlerimizi bölüşseydik
Bölüşümü öğretseydik büyüklere.
Keşke hep çocuk gibi bakabilseydik
Böylesine yalnız ağlamazdım.
Kayıt Tarihi : 14.4.2009 18:03:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!