Güneşin batışını izledin mi hiç
denizin içine doğru?
Peki güneşin doğuşunu izledin mi hiç
denizin içinden göğe doğru?
Nasıl da sönmedi suyun içinde
akşamdan sabaha bekledi de?
Çocuk aklımla hemen anladım ki
denizi de ısıtıyordu böylece.
Şimdi büyüdüm.
Biliyorum artık dünyanın yuvarlak olduğunu.
Güneşin denize batıp,
tekrar denizden doğmadığını biliyorum artık.
Ve her doğuşunda, battığından farklı olduğunu da.
Ve yine biliyorum ki,
yaşayan her şeyin bir kaybolup,
tekrar bir daha var olduğunu.
Her var oluşunda, bir öncekinden farklı biçimde,
aynı güneş gibi.
13. 9. 2000
Abdurrahman ÖzdemirKayıt Tarihi : 7.12.2006 10:04:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Abdurrahman Özdemir](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/12/07/cocuk-aklim-2.jpg)
yaşayan her şeyin bir kaybolup,
tekrar bir daha var olduğunu.
Her var oluşunda, bir öncekinden farklı biçimde,
aynı güneş gibi.
Anlamlı ve güzel şiir,tebrikler
Mustafa Yiğit/Adana
TÜM YORUMLAR (3)