Ey bakışlarında utangaçlık rengini taşıyan küçüğüm; ben gözce bilmiyorum, masumca biliyorum, suskunca biliyorum, durunca görüyorum. Sen güneşten alınmış saçlarının ahengini uzat uzatabildiğin kadar, ben sana umut, ben sana bugün, ben sana yarın olurum. Gülüşlerini topla benim için; sarılıp sarılıp uyurum belki, dinmeyen yaralarıma sarar, görmeyen yollarıma seririm, sen gül ki; ufuklara bakmaya yüzüm olsun. Yorgun zamanlardan geliyorum; canımda dermansızlık yürüyor sanki, ey küçüğüm sen adınla büyü, sesinin özgürlüğü dünyayı ele alsın ve unutma sen ve senin gibi çocuklar yarınlarım.
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta