Ruhuna kendi ellerin dokunsun çocuk,
Öksüz, kimsesiz, bi çare kalmasın yürek
Azap dediğin, çektiğin yük değil de;
Baktığın pencereden gördüğün gölge...
Gözlerin ışığa kör bakmasın çocuk,
Karanlık, yorgun kalmasın anıların
Ben bu gurbet ile düştüm düşeli,
Her gün biraz daha süzülmekteyim.
Her gece, içinde mermer döşeli,
Bir soğuk yatakta büzülmekteyim.
Böylece bir lâhza kaldığım zaman,
Geceyi koynuma aldığım zaman,
Devamını Oku
Her gün biraz daha süzülmekteyim.
Her gece, içinde mermer döşeli,
Bir soğuk yatakta büzülmekteyim.
Böylece bir lâhza kaldığım zaman,
Geceyi koynuma aldığım zaman,




Dünyada gözü yaşlı, öksüz yetim ve aç çocuk kalmaması dileklerimle, çocuklar için gösterdiğiniz hassasiyetten dolayı sizi kutluyorum. Yüreğinize sağlık.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta