Ruhuna kendi ellerin dokunsun çocuk,
Öksüz, kimsesiz, bi çare kalmasın yürek
Azap dediğin, çektiğin yük değil de;
Baktığın pencereden gördüğün gölge...
Gözlerin ışığa kör bakmasın çocuk,
Karanlık, yorgun kalmasın anıların
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
