Portakalın sırtına çıkmıştı çocuk.
Deh diyordu dizginlerinden tutarak.
Farz ediyordu babasının omuzları.
Onun da,kemikleri böyle batardı.
Okula başladı çocuk.
Yersiz teselliler işitti ilk gün.
Tuttu gözündeki yaşları.
Babası ağlayanları sevmezdi.
Rüzgarı dinledi çocuk.
Hışırtıları masal belledi.
Lütfen dedi,durma!
Babam bir masal daha anlatırdı.
Büyüdü,serpildi çocuk.
Asker ocağına yollandı.
Titredi eli tüfeği tutarken.
Ne de olsa bir katile sarılıyordu.
Bayramın ikinci günü,
Öptü mezar başında bayrağı.
’’Babam,vatan sağ’’ dedi hıçkırarak.
Keşke sen de sağ olsaydın.
Kayıt Tarihi : 22.4.2014 11:37:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Alican Çalışkan](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/04/22/cocuk-626.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!