Bir çocuk vardı
Bizim mahallede,
Üstü başı perişan
Sevgi doluydu yüreği
Sefil duruşuna aldırmadan.
Hiç oyuncağı olmadı.
Ayakkabılarına kum doldurup oynardı.
Elmaşekerini hiç alamadı...
Yiyenlere boynu bükük bakardı.
Yinede yüreğinde sevgisi eksik olmadı..
Sorsanız istediğin ne vardı:
-'Yaşamak istediğim sevinçim
Birde elma şekerim' diye haykırırdı..
Sevimli kılardı duruşu
Birazda geveze oluşu.
Kendince cevabı her soruyu.
------
Haberini aldım yenilerde
Bir tuhaf olmuş bizim mahalle
Sokaklar sezsiz sakince
Elimde elmaşekeri kaldım öylece
Bir elbise, oyuncak veremedim eline
Belki böyle mutlu olur dedim kendimce
Olmadı.
Üzüldüm
Ölmüş.
Bizim ufaklık.
Yaşayamadan hayatın güzelliklerini.
Tadamadan elmaşekerini.
Elveda…
Elveda ufaklığım..
Sana birşey veremedim.
Suç benim.
Özürdilerim..
Elveda…..
Elveda....
Kayıt Tarihi : 28.3.2008 00:56:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!