Bir çoban kavalında ağlıyordu çocuk
Umutsuzlar diyarında
Kayboluyordu gözyaşları boncuk boncuk
Botanda....
Babasızlığını sorguluyordu
Diken ile gül arasındaki sevda
bağlamında....
Kuşlar yas tutardı ve gökyüzü çakmayan
şimşeklerle donatılırdı
Ağıdını duyan yoktu hiçbir melodide
Yüreği yanıyordu inceden inceye
Tek tesellisi ağlamak ve olmayan gelecek
umutlara bağlanmaktı...
Kayıt Tarihi : 18.3.2008 20:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!