-- Çocuğun Yoksulluğu Şiiri - Kasım Kobakçı

Kim bozacak,
----suskunluğunu,
Kim gülümsetecek,
----o çocuğu,
Kim görebilecek üstelik,
----o çocuğu,
Aydınlığa çıktı seninle,
----içimdeki çocuk,
İçimdeki çocuk tuttu,
----onun elinden.
*
Mutluydular
----da,
Şımardılar, oyun oynadılar,
----güldüler de,
Ve birlikte,
----canı oldular birbirlerinin,
Öldüler sonra,
----ruh ruha, el ele.
*
Bak şimdi,
----oldum bir de çocuk katili,
Üstlendi birdenbire,
----bu suçu ruhum da,
Ruhum mu dedim,
----yoksa canım mı,
Yok artık benim ruhum,
----bakmayın kusura,
Dokunmayalım, ne ruhuma ne de canıma,
----binlerce kez gömüldü onlar, seninle birlikte,
--------anıların derinliklerine.
*
Nasıllar bakalım,
----orada,
Kimi şımartacağım,
----şimdi ben,
Ortaya çıkardın,
----içimdeki çocuğu sen,
Kim teselli edecek şimdi,
----o çocuğun yoksulluğunu.