Tam şiire durduğum zamandı.
Solgun çiçek gözleri ile girdi odama.
Tendürek dağlarının o ıssız serinliğini,
ve iyiden iyiye üşümüş, yorgun serçe yüreğini getirdi.
Usulca sobanın sıcaklığına bıraktı.
Sonra durdu,
Uzak ve yabancı,
Kirli- kara kirpiklerinin arkasından,
suskun gözleriyle bir süre çevresine baktı….
Tam şiire durduğum zamandı.
Yarım metre aşan karda,
dört saattir yürüyordu anası.
O dört saattir eksi yirmi derecede,
Anasının kucağından,
bembeyaz çaldıran Ovasına bakıyordu.
Ciğerlerinden üşümüş bakıyordu,
ve ben soruyordum kendi kendime.
Kim demiş “Yaşamak güzel şey be kardeşim”
Yaşamak güzel şey öyle mi?
Yaşamak kırk derece ateşle, dört yaşında
ve en yakın hekime dört saat uzak bir dağ başında.
Kim demiş güzel şeydir yaşamak?
Seçim nutuklarına, konken partilerine,
ve küçücük ciğerlerinde sinsi, sinsi büyüyen zatürreye inat
Bir kahramanlık türküsüdür ancak yaşamak.
Tam şiire durduğum zamandı.
Anasının kucağından usulca muayene masasına yattı.
Minicik göğsüne değen elim yanıyordu.
Bende reçete vardı, ilaç yoktu.
Ve O
Sanki umarsızlığımı anlıyordu.
Birden göz göze geldik.
Dört yaşında var-yoktu.
Tam şiire durduğum zamandı.
O solmak üzere olan,
Çiçek gözleri ile soruyordu.
Bittimi doktor amca yaşamak?
Bir şey de anlamamıştım hani.
Koşalı bir yıl olmuştu daha
yürüyeli iki.
O cici çocukların yaş günü pastalarından hiç yemedim.
Oyuncak trenlerini hiç görmedim.
Bir gece düşüme girdi hepsi ama
Söyle ne olur onlara,
ve inan bana,
Hiç birinin oyuncağını ellemedim.
Ve şimdi sen önündeki o kocaman defterine
Güldüren köyünden Mehmet Verdek oğlu Haydar Zengin
Tam dört yıl yaşadı dedin,
Yaşadım doktor amca yaşadım
Hepinizin ellerinden öperim.
Onur Şenli
Van/Çaldıran/Kilimli köyü sağlık ocağı.
1979 Aralık.
Kayıt Tarihi : 16.1.2009 09:42:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
1979 yılında çocuk yılı ile ilgili olarak yaşanılan bir olaydan esinlenerek yazılmıştır.
TÜM YORUMLAR (1)