Bugün çocuk olduğumu öğrendim.
Paramın çoğu şeye yetmediğini,
askıda çok şey beklediğimi,
ne kadar saf olduğumu,
ve en nihayetinde;
ne kadar kaba olduğumu,
yalnız öleceğimi,
ağlamadan gideceğimi,
derin bir iç çekip gözlerimi kapatacağımı.
Ölümü,
yaşayacağım her gün bekleyeceğimi öğrendim.
Komiktir;
daha öncesinde söylemişlerdi endişelenmemem,
kafama takmamam gerektiğini.
Şimdi pek bir şey değişmedi lakin,
daha soğuk kafamdaki;
kin,
nefret,
ve benliğim.
Kayıt Tarihi : 10.3.2021 21:05:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!