Çocuğum Şiiri - Gökhan Oflazoğlu

Çocuğum henüz doğmamış;
elinden tutmuşum okula gidiyoruz.
Sessiz, sakin; bir ara ceplerini
karıştırıyor, zaman diyoruz.
Bilgiler, bilgiler üstüne, çocuğum
büyüyor, hala eli ellerimde.

Artık kendi yollarında yürüse,
engel engel üstüne; dönüp
öyle bakmasa yüzüme.

Çocuğum zorluklar yıldırmasın,
mutluluk olabilir, kaynaşan bir
gelecekte. Orda da elinden
tutan olur, bakışlarındaki hüzün
kaybolur; bir dene.

21/11/2004