Çocuğa Nasihat Şiiri - Şadiye Yakışkan

Kendi ülkesinde zulme uğrayanların çocuklarına...

Ah be çocuk,
Yaşın, üçmüş, beşmiş, onbeşmiş,
Ya da otuzbeşmiş, ne fark eder?
Çocuksun işte,
Annenin, babanın gözünde.

Belki anne karnında,
Belki kucağında çocuğunla,
Tanıştırdılar ya seni,
Mamağın, Sincanın,
Silivrinin, Maltepenin, Hasdalın
En soğuk havasıyla.

Bir gün özür dilerler amma,
Bilmem kabul eder misin,
İşte o, tam bir muamma.

Üzülme be çocuk,
Sakın kin tohumları atma yüreğine,
Yoksa farkın olmaz büyüyünce,
Durduk yere, adam gibi adamları
Mazlum yapan zalimle,
Sen ülkeni sevmekten, hiç vazgeçme.

Bak çocuk,
Baban sağ ya,
Yaşıyor ya,
Sen ayrıntıya hiç aldırma
Çok mu özledin,
Sarıl annene kardeşine,
Baban onların tam da sol yanında,

Bilirim yetmez açık görüş,
Bak gökyüzüne, aya, yıldıza, uçan kuşa
Ya da güneşe, buluta,
Otur ağaç gölgesinin en koyusuna,
Sen nerdeysen, baban da orda,

Vazgeçme çocuk,
Çal gitarını, söyle şarkını,
Baban bastığın her telde,
Duyduğun her notada.

Dinle çocuk,
Bilirsin, sağlam kafa sağlam vücutta,
Aman ha iyi beslen,
Sporunu aksatma.
Sen çok çalış çocuk,
Gelecek senin omuzlarında.

İnan çocuk,
Güneş hep var,
Ve mutlaka doğar,
İşte o zaman,
Bir anda yok olur,
Bütün karanlıklar.

Eğme başını çocuk,
Hiç vazgeçme,
Güzel günler göreceksin,
Annenle, babanla, kardeşinle,
Ve seni sen yapan güzel ülkenle…

(Ankara-20.04.2013)