İki bin beş mevsim günlerden hazan
Işıklar karardı ey Çobanoğlu
Aşkın irfanına aşk koydun ozan
Renklerin göğerti hey Çobanoğlu
Erdem sofrasına çok azık verdin
Nerelere gittin ne idi derdin
könül ayrılmayır öz baharından,
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Devamını Oku
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
