Çobanım Şiiri - Seyrani Göl

Düşler tekkesinde ahraz bir çobanım,
Dilimde yanık bir türkü.
Mırıldanır dururum.

Yüreğimi burkmuş ham elmayı,
Kırağı çalmış taze goncayı,
Aklımda kalmış öptüğüm al yanağı,
Düşler tekkesinde arar dururum.

Geceyi koynuma alırım kimi zaman,
Bir yudum ay ışığı içerim susuzluktan.
Sürgünüm kendi içimin ıssız yaylasında,
Bir bakışın gölgesi düşer yollarıma.

Rüzgâr uğulduyor düşlerimin kırık tellerinde,
Her notada bir hüzün, her dizede bir serap.
Hasretin yakar tenimi, küllerimden doğarım.

Ay, yorgun bir yolcunun gözlerinde parlar,
Yıldızlar fısıldar gecenin sırlarını bana.
Sessizlikte yankılanır adın dilimde,
Bir sevda türküsü, yaralı ve yalın.

Bir his var içimde
Anlatması zor,
Kırlarda serin bir esinti gibi,
Sürükler beni geçmişin tozlu yollarına.

Kanat çırpar kuşlar, özlem dolu, özgür,
Ama ben yerdeyim, düşlerimde tutsak.
Bir çiçek açar, tenimde ilkbahar kokusu,
Ama sen uzaksın, rüyaların ötesinde.
S.GÖL