Çoban Çocuk Şiiri - Murat Özgören

Sırtına azığını sarmış çıkıyor çocuk
İki çörek, bir yumurta, bir domates
Önüne saldıkları kara sığırlar çok
Yaklaşık yirmi beş hayvan çoluk çocuk.

Daha yaşı yedisinde okul çağında
onun mektebi dağlar yürüyor çocuk
Aç hayvanlar bir sağa bir sola koşuyor
Hangisinin ardından gitsin çabuk çabuk

Öğlen su başında toplansınlar duası
Bir kendi var yanında birde köpek arkadaşı
Elinde özenerek yaptığı kızılcık sopası
Güneş değmez dağlarda yürüyor çocuk

Sayıyor hayvanları su başında tek tek
Eksik yoksa birazda kendisi dinlenecek
Azığını yiyecek eğilip suyunu içecek
Köpeğini yastık yapıp uzanıyor çocuk

Kara gözleri gökte bembeyaz bulutta
Rüzgar estikçe çamlar ıslık çalıyor adeta
Onunda tek ninnisi budur galiba
Gözlerini yarım kapatıp uyuyor çocuk.

Hayvanlar geviş getirerek acıkmışlar yine
Aynı otlak yolu bu sefer gerisin geriye
Hepsi sağ-salim köye varıp ahıra girsede
Derin bir oh çekip soluklansa çocuk.

İnekler sağılır çıkan süte bakılır
Tam doymuşlar mı diye sırtları yoklanır
Temiz olsunlar diye birde kaşağılanır
Yemekten sonra bir köşede sızıyor çocuk.

M.ÖZGÖREN