Çoban çal şu kavalı, mor dağlar yankılansın!
Erisin aksın karlar, engin sular bulansın!
Sen ağla, ben ağlayım; ses yanık, yürek yanık..
Yarime malum olsun, uykusundan uyansın!
Kadın ve adam oturuyorlardı
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Devamını Oku
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta