Çizilenler Şiiri - Fatih Muhammed Bozdağ

İlk önce büyük bir patlama yaşadım.
Aşka susamış ruhum..
Ve ölüme ramak kalmış, göğe bakan gözlerim..
Peki ya kim verecek bana seni?
Allah'ım mı?
Yoksa dünyalık hislerim mi?
Dünyaya benim gibi bakman neyi değiştirecek?
Anlayabilecek misin?
Dünyanın kor ateşin üstünde insanları zamanla, usul usul pişirip..
Tadı yerine gelince de bir güzel yuttuğunu?
Hadi her şeyi geçtim de anlayabilecek misin?
Asıl senin özleminde kaybolduğu mu?
Asıl senin yokluğun da yok olduğu mu?

Çizdiğimiz yolu yine yarıladım bugün..
Her adımım da..
Sen kokan bir çakıl taşına daha hayran hayran bakıyorum..Ve birazda üzgün..

Çizdiğimiz aşkı yine yaşadım bugün..
Her ismini anmamda..
Nurunu ardı sıra getiriyorum.Ve birazda küskün..

Çizdiğimiz elleri yine tuttum bugün..
Her dokunuşumda..
Kalbe yaklaşıyorum..Ve birazda düşkün..

Çizdiğimiz resmi yine karaladım bugün..
Kalemi her kırmamda..
Aldığım yaraları hayatıma taşıyorum..Ve birazda düzgün..

Çizdiğimiz her şeyi yine andım bugün..
Her ara sokaklarda..
Aklımı yitirmiş çileli cezalar çekiyorum..Ve birazda sürgün..