Çizgili Pijamalar ve Düşüncesiz Yeşil Soğan

kurnaz karatavukların mesken tuttuğu
bir nehir kıyısında suya bacaklarını sarkıtıyor yaşam
uyumlu seslerin üzerinde filizleniyor ayrık sebzeler
tazecik beş sap soğan ve dava arkadaşları marşlar söylüyor

sarsılıyoruz kokularla,
büyük kalibreli düşlerimiz lime lime; birazdan
egzotik meyveler en yeni kantolarla kol kola
bir yanda kırılgan değirmiler sokağın terine bulanıyor
uzuyor yaşlı kadınlar ve sebzeleri

kırık dökük tezgâhlarda anarşist yeşil soğanlarsınız
alıcılarınızla göz göze gelmemeye kararlı
dündü; işveyle gülümsemişti havuçlar kupa kızlı masalardan
zaman henüz ağlarını örmemişti
kumpanyalar yitirmemişti çoğulluğunu

histerik arzularla korunmuş limonluklarda
porselen fincanlarda serviste çağdaşlarınız
bilinmez kıtalarda gizli gözyaşları
utançla suretlerden kaçışıyor çizgiler
hayâsız entrikaların gözü dönüyor

kıdemli acı; soğan ve dava arkadaşları:
heybetli dalgakıranlar dikilecek önünüze,
hep aynı yere vuracak kerkini göbek bağı,
güneş aklınızı yalazlayacak durmadan
derin sularda boy verecek o aydınlık gelecek

asılsız aynalara çarptınız; üzgünüm
çoktan göz koymuş toraman tekirler,
kalbinizin cızırdayan balıklarına

tatsız bir acı düşecek belki dudağımızdan bizim
zamanın çizgili pijamaları yüzümüze sinecek
marşları ve yeşil soğanları unutacağız