Ona ters cevap vermek öyle hoşuma gidiyor ki
Onu kızdırmak, kızınca yüzündeki çizgilerin her halini görmek
Öyle büyük mutluluk ki.
Çünkü onun mutlu olduğu her anı ezberledim.
Mutlu olduğu zaman yüzündeki tüm çizgilerin yolunu biliyorum.
Yüzü bir harita olmuş olsaydı,
Ben de yüzünde seyahat eden bir gezgin.
O mutlu olduğunda asla kaybolmazdım.
Orası mı, ben orayı biliyorum derdim herkese.
O sinirli olunca bir mühendis gibi çalışır
Ve yüzündeki üzgün olan çizgileri, kırık olan çizgileri onarırdım.
Bir daha inşaa ederdim onun yüzünü,
Öyle ki, bir daha hiç yıkılmayacak derecede sağlam olurdu
İyi misin, sen nerede yaşıyorsun diye sorduğunda;
Kalbinde yaşıyorum, çünkü başka gidecek yerim yok diyorum.
Kayıt Tarihi : 7.10.2015 00:18:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Rıdvan Cankiç](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/10/07/cizgilerin.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!