Çizemedim Resmini Şiiri - Salim Erben

Çizemedim resmini Ankara
Oturdum düşündüm kara kara
Ne tutsaktım ne de özgür
Tükendim bittim çaresiz
Ne anlata bildimi seni
Ne savunabildim kendimi
Eli kanlı nankör Ankara
Çenesi düşük uzak şehir
Aslan yürekli sayısız
Kafeste tutan ipte
Can tende direnirken
Yıkılsın taş duvarlar
Dar pencere hücreler
Gözyaşı akıtan annelerin
Ahı tutması yakındır
O gün gelecek elbet
Hainlere uzatılan eller
Utanmaz arlanmaz
Kol kala gezen beyler
Bacaları isli bu kentin
Çiçekleri kur yeşilim
Savruldu sözlü yeminler
Kanun işler bir gün
Cehennem yürekli iblisler
Yıllardır dökülen göz suyu
Irmaklar taşar sel olur
Günahkar çağın iki yüzlüsü
Şimşeği yağmurlu bulutu
Satılmış ey anakara
Duy sesini bu neferin
Adımıza dilenenler
Kapalı kapılar ardında
Kefene sığmaz bedenleri
Ne zaman gezsek kolkola
İblisler dizilir yola
Ne zaman okusak andımızı
Adımıza terörist
Soyadımıza fetöcü derler
Sabi çocuk kanlarıyla
Beslenen ipteler
İçimizde cirit atan
Bu dinsiz mahluklara
Hesap sormadan ölmek yok
Din kardeşim dayan
Kardeşlik öyküsüdür
Suyunu halkından alan
Ham çelik gibi
İşleyelim yarınları
Yarınlar bizim
Günahkar dünyanın kiri eli
Çağın iki yüzlüsü
Sarılacak yaramız var
Ant olsun ankara