Çiviler Prangalar Şiiri - Mehmet Ali Durmuş

Dediğini kulakların duysun
Gözlerin görmüyor belli
Yaşlanmışsın iyice
Beline gidiyor eli
Çıkarıyor kılıç keskince

Şak! Doğradı kuruntuları ikiye
Tak! İbreyi vurdu yüz ikiye
Şınk! Sattı kürkü tilkiye

Sıkılıyorum, bir oyun bulalım
Kendi aramızda oynarız
Başka kimselerin haberi olmaz
Var bu ara sır tutasım

Üç çivi çak göğsüme
Meme uçlarıma birer, ortasına bir tane
Halkalar fırlat oluk oluk kanayan çivilerle
Geçirmek zorundasın en az altı tane

Geçirebilirsen devam et
Altıdan az geçerse sıra bende
Tutacak kendini gerçekleştiren kehanet
Sana üç tane saplayacağım ben de

Çivilerin ucu gümüşten olsun
Oyunumuz bitince okuturuz
Hatta bedenim bir kitap olsun
Kodamanın birine okuturuz

Tabanca emrinize âmâde
Kanca geçiririm ona da
Al bunu kullan iyice
Donma derecesine yaklaşan odada
Bir ateş yak bana harlısından

Bir, iki, üç
Dört… Beşinci tutmadı
Sıra bende
Tak, tak, tak!
Bir, iki, üç, dört, beş…
Altıncı tutmadı
Sıra sende