Kırılan bir daldık yaşam öykümüzde.
İçim içimdin sığmazdın içime taşardın.
Renkler benden şekil alırdı.
Ben dönüşü olmayan mevsimlerimden.
Dalları olmayan yarınları yaşardım.
Cıvıl cıvıl gözyaşlarım akardı ezgili nağmelerle.
Öyküler yaşadım.
Ben o öykülerin solmasındaydım.
Çiçeklenen yanlarımı acılara banardım.
Sen ışık ışık içime dolasın diye.
Dallarım mutluluğun ağırlığına dayanmaz kırılırdı.
Cıvıl cıvıl akardık umutlara hırçın bir nehir halinde.
Gülüşlerimizden besteler yazılsın diye.
Umutlarımız sel olup akardı;
Işığı görmemiş karanlıklara…
Aç susuz çocuklara …
Yaşanmamış yıllara…
Çatlayan dudaklara...
Gülümseyen yanaklara...
Cıvıl cıvıl, şırıl şırıl...
23.09.2015
Fatih Ataşçi
Kayıt Tarihi : 23.9.2015 12:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hem güneşli dizeler hem gürül gürül akan nehirler hem yüze damlayan gülüşlerle...
Dünlerde kalmaması dileğimle...
Kutlarım...
Saygı ve sevgiler.
TÜM YORUMLAR (21)